Και γλωσσομαθής η Δημαρχάρα μας! Σα το Δημητρακόπουλο ένα πράμα με το …Κορωπί. Ετοίμασε, λέει, ένα master plan για το λιμάν’ κι έβαλε όλες τ’ς ντουντούκες, δ’κές τ’ και μη, να το διαφημίσ’νε για να ’ρθεί κόσμος στ’ν παρουσίασ’, στο Δημαρχείο.

Και πήγαν οι κ’ρούν’δες κι είδανε νια επίσης κ’ρούνα παρουσιάστρια-μελετητή να τ’ς παρουσιάζ’ τα σχέδια για το ...Μενίδ’!! Για το δ’κό μας το λιμάνι ήταν αλλά ξεχάσανε να βγάλ’νε τ’ όνομα τ’ Μενιδιού απ’ τ’ αρχικό σχέδιο, τ’ αντιγράψανε και το παρουσιάσαν για δ’κό μας. Πώς το λέτε εσείς τ’ς τεχνολογίας;

Copy paste (κόπυ πάστε)! Κοπιάστε να θαυμάσ’τε ραπάνα ολκής, με συνεργάτες πο ’χ’νε μυαλό ίδιο με το δ’κό τ’. Τ’ν έχ’ δει Master, Αυτοκράτορας, Ρήτορας, Κτήτορας (όλος ο Δήμος δ’κός τ’)!! Στον κατήφορο πο ’χ’ πάρ’ δυστυχώς δεν υπάρχ’ κανένας να τονε φρενάρ’. Τονε κράζ’νε όλ’ αλλ’ αυτός ακάθεκτος! Τι να πρωτοπρολάβ’ κι ο χωροφύλακας να σώσ’; Από αυτογκόλ σε αυτογκόλ το πάει.

Διαδίδ’ δε πως θα φκιάσ’ άνετα ψηφοδέλτιο και πως η «ανατροπή» είναι καλολαδωμέν’ και για δεύτερ’ τετραετία. Το ’χ’ κάν’ κι η Μπουζούκω το κεφάλ’ αυγόλαδο και το π’στεύ’. Το πιο πιθανό είναι, και θα ’χ’ μεγάλ’ πλάκα, να τ’νε πάθ’ αλά Νιπτήρα.

Εκεί π’ τ’ τάζανε ψήφ’ς, και το ’χε σίγουρο, τονε γράψ’νε στο τέλος στ’ν κάλπ’. Προβλέπω να ξαναρχίζ’ τα χαπάκια μετά τ’ς εκλογές. Ε μαρέ, το π’λάς το plan; Έτσ’ κι αλλιώς άλλ’ θα στα φάν’…!!

Εκλογές είπα! Όλ’ οι υποψήφιοι, μέχρι να τα καταφέρ’νε να φκιάσ’νε ψηφοδέλτιο, θα ’χ’νε πάρ’ από κανιά 15αριά κιλά ο καθένας, με τ’ς τόσες πολλές πίτες π’ παραβρίσκονται. Άσε που όλοι τ’ς ξεδιπλών’νε εκεί τ’ς χορευτικές τ’ς ικανότητες, θέλοντας να δείξ’νε πόσο …ευέλικτ’ είναι και πόσο τ’νε κατέχ’νε τ’ δ’λειά!

Κάλμα, παιδιά! Δεν έχουμε ανάγκ’ από χορευτές. Ο Δήμος μας β’λιάζ’ μέρα με τ’ μέρα κι η ΔΕΥΑΜ δεν έχ’ χρόνο να ξεβ’λώσ’ τα φρεάτια. Μα έπνιξε το σκατό κι ο Πρόεδρος (η Δημαρχάρα μας) παριστάν’ το Νουρέγιεφ σε νέες περιπέτειες στ’ Αντελ’κό. Εκεί βρισκόταν κι η θεά τ’ς Ομορφιάς, π’ δ’λεύ’ στο Δήμο αλλά όλ’ τ’ μέρα τ’νε βλέπω μ’ ένα κινητό να κόβ’ βόλτες σ’ όλο το Μ’σολόγγ’.

Θα ’ναι τ’ς ανατροπής φαίνεται, με δ’λειά …άνευ χαρτοφυλακίου. Η πρώτ’ θα ’ναι ή η τελευταία;

 

Υπάρχ’νε βέβαια κι οι αυτόκλητ’ σωτήρες-υποψήφιοι, π’ θέλ’νε όλ’ οι υπόλοιπ’ να ενταχθούνε «υπό τας πτέρυγάς των», μιας και ξέρ’νε αυτοί πώς σώζεται ο Δήμος. Τ’ς περιμέν’νε όμως πολλοί στ’ γωνία αυ’νούς τ’ς σωτήρες. Κάτ’ π’λάκια λένε για ματσαραγκιές, σε παλιότερες εποχές, που ’τανε υποψήφιοι ξανά σαν επικεφαλής συνδυασμού. Ματσαραγκιές με λεφτά. Τι να πω; Το φαινόμενο χρήζ’ ψυχιατρικής έρευνας.

Φίλοι κι αδέρφια, τώρα π’ πέθανε κι ο Βασιλιάς Κοκός, είναι καιρός να πάρουμε τ’ς τύχες τ’ Δήμ’ στα χέρια μας. Κι όπως ξεκίναγαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο με το τραγούδ’ «Πότε θα κάνει ξαστεριά», να πούμε κι μείς το δ’κό μας:

 

«Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα λυτρωθούμε, απ’ τη δημοτική αρχή, την πιο άχρηστη απ’ όλες;

Δίπλα στ’ς ρομάδες, στα ΤΕΙ, όπ’ ρίχν’νε τα σκουπίδια

Να τ’ς ανατρέψουμε εκεί και πίσω μη γυρίσουν…».